Dziesięć lat tradycji i kultury W 2014 roku Towarzystwo Przyjaciół Żegiestowa miało zaszczyt gościć zespół regionalny „Piyrogi Łomnicańskie”. To wydarzenie stało się inspiracją do założenia własnej grupy „Żegiestowska Bukowina”. Celem było, aby młode pokolenie pielęgnowało tradycje naszego ...
Początek roku 1956 okazał się dla społeczności żegiestowskiej pomyślny – z inicjatywy Gromadzkiej Rady Narodowej rozpoczęła swoją działalność Gromadzka Biblioteka Publiczna w Żegiestowie. Już wcześniej Gminna Biblioteka w Muszynie udostępniała mieszkańcom Żegiestowa swoje zbiory, stworzyła nawet dla nich specjalny punkt biblioteczny. Teraz podzieliła się swoim księgozbiorem i oprócz książek z punktu (około 147 woluminów) – oddała na użytek nowej biblioteki około 210 tytułów. O kolejny przydział zatroszczyła się Powiatowa Biblioteka Publiczna w Nowym Sączu – dzięki jej wsparciu, w księdze inwentarzowej przybyło 217 tomów.
Jak się wkrótce miało okazać, że pomysł z utworzeniem nowej biblioteki stał się przysłowiowym strzałem w dziesiątkę, bo już pod koniec 1956 roku świeżutka biblioteka liczyła około 845 woluminów, a w kolejnym aż 1043. Wraz z rosnącym księgozbiorem, przybywała liczba czytelników, do setki stałych czytelników z poprzedniego punktu dołączyło jeszcze 36 osób (łącznie po roku 1956 było ich 136), a w następnym roku było już ich 175.
Przed II wojną światową w Żegiestowie istniały dwie szkoły: łemkowska w Żegiestowie wsi oraz polska – w Żegiestowie Zdroju – Powszechna Szkoła im. św. Teresy powstała z inicjatywy ks. proboszcza J.Skwiruta. Została założona i otwarta 9 października 1935 roku i stanowiła własność Marii Wojdatowej, na której nazwisko poczyniono starania o koncesję. Izba szkolna mieściła się w pensjonacie „Zamek”, który był własnością p. pułkownikowej Marii Wojdat. Pierwszymi nauczycielkami były: p Władysława Rutynowa (pracująca 6 tygodni) oraz p Rozalia Migaczówna. Na samym początku szkoła liczyła zaledwie 20 dzieci, ale już w roku 1938/39 uczyło się w niej 34 dzieci, w tym siedmioro dzieci łemkowskich, „na które wpływ dzieci polskich wywarł dodatnie skutki względem wychowania obywatelsko-państwowego i pod względem poprawnego wyrażania się w j.(ojczystym) polskim.”.
Z inicjatywą powołania do życia Towarzystwa Przyjaciół Żegiestowa wystąpili pod koniec 1999 roku ówczesny randny Aleksander Sowa i sołtys Henryk Czerwińczak. Szybko zebrała się grupa 15 zainteresowanych i w połowie 2000 r. Towarzystwo zostało oficjalnie zarejestrowane w Sądzie Rejonowym dla Krakowa Śródmieścia.
Miłośników Żegiestowa przybywało i w 2005 roku powstał pomysł aby uzyskać status organizacji pożytku publicznego. Po kilku miesiącach starania sąd przychylił się do wniosku Towarzystwa i od sierpnia tegoż roku organizacja ma status pożytku publicznego. Umożliwia to pozyskiwanie pieniędzy z darowizn 1,5% oraz korzystanie z ułatwień we współpracy z instytucjami samorządowymi i państwowymi. Nakłada jednak pewne obowiązki, głównie w zakresie rachunkowości i rozbudowanej sprawozdawczości.
Za datę powstania osady Żegiestów przyjmuje się 26 lipca 1575 roku. Obszar ten był własnością biskupów krakowskich.
Ale uzdrowisko powstało oczywiście znacznie później bo w roku 1846. Wówczas to Jakub Ignacy Medwecki, węgierski szlachcic, kierownik kąpielisk w Muszynie, odkrył w dolinie Szczawnego Potoku źródła wody mineralnej. Wykupił od miejscowych chłopów tereny, na których biły źródła, i rozpoczął budowę pierwszych pensjonatów i łazienek. Pierwsze źródło nazwane zostało Anna - na cześć żony Medweckiego. Zakład rozwijał się dobrze, jego właściciel nie narzekał na brak kuracjuszy, choć nie miał środków na zapewnienie im warunków lepszych, niż tylko drewniane, skromne pensjonaty. Po śmierci Ignacego Medweckiego w 1868 roku Zakład Zdrojowy przejęli jego spadkobiercy, zaś zarząd objął syn – Karol Medwecki. Okres jego 20-letnich rządów to czas rozkwitu miejscowości. Niewątpliwie przyczyniło się do tego otwarcie linii kolejowej Tarnów – Muszyna, z przystankiem w Żegiestowie Zdroju.
Dzieje apteki są ściśle związane z losami uzdrowiska. W czasach jego świetności apteka prosperowała dobrze, okresy kryzysów natychmiast odbijały się na jej funkcjonowaniu.
Pierwsza aptekę założono za czasów kiedy uzdrowiskiem zarządzał Karol Medwecki (syn Ignacego). W 1876 roku, ówczesny lekarz zdrojowy, dr. Tytus Szczepańki pisał „..sprowadzanie lekarstw z apteki w Muszynie z wielkiemi niedogodnościami połączone było. Mamy zatem wszelką nadzieję, a poniekąd mamy prawo żądać, aby w przyszłym sezonie zaraz po rozpoczęciu tegoż, aptekę otwarto”. Ostatecznie jednak aptekę otwarto w 1878 roku, jako filię apteki w Starym Sączu. Pierwszym właścicielem był E. Padewski przez sześc kolejnych lat. W 1880 r. Aptekę swoją wydzierżawił Piotrowi Wąsowiczowi. Cztery lata później aptekę nabył A. Lublin, który okazał się wspaniałym gospodarzem. W 1885 roku dr Szczepański pisał „Apteka w Żegiestowie wprawdzie dość miniaturowa, ale za to z takim gustem założona, że z tej strony nic zarzucić nie można. Nie tylko odpowiada wszelkim wymaganiom leczniczym, ale nadto dostać tez można wszelkich nadobowiązkowych materiałów i wód mineralnych wszelkiego rodzaju. Apteka otwarta jest tylko na sezon letni.”
Początek roku 1956 okazał się dla społeczności żegiestowskiej pomyślny – z inicjatywy Gromadzkiej Rady Narodowej rozpoczęła swoją działalność Gromadzka...
Przed II wojną światową w Żegiestowie istniały dwie szkoły: łemkowska w Żegiestowie wsi oraz polska – w Żegiestowie Zdroju – Powszechna Szkoła im. św. Teresy...
Z inicjatywą powołania do życia Towarzystwa Przyjaciół Żegiestowa wystąpili pod koniec 1999 roku ówczesny randny Aleksander Sowa i sołtys Henryk Czerwińczak. Szybko...
Dzieje apteki są ściśle związane z losami uzdrowiska. W czasach jego świetności apteka prosperowała dobrze, okresy kryzysów natychmiast odbijały się na jej...
Za datę powstania osady Żegiestów przyjmuje się 26 lipca 1575 roku. Obszar ten był własnością biskupów krakowskich.Ale uzdrowisko powstało oczywiście...
zegiestow.pl - oficjalna strona miejscowości